گفت‌وگو با سروش نزاهی شاعر جوان خوزستانی؛ سروش نزاهی از شاعران جوان خوزستانی‌است که در حوزه نقد و شعر سال‌های زیادی درحال فعالیت است، از این جوان خوزستانی مجموعه شعر “حالم را از خودت بپرس” منتشر شده‌است.درادامه این مطلب،گفتگوی کوتاهی بااین شاعرجوان را می خوانیم: ۱. وضعیت شعر استان خوزستان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ نزاهی: […]
گفت‌وگو با سروش نزاهی شاعر جوان خوزستانی؛ سروش نزاهی از شاعران جوان خوزستانی‌است که در حوزه نقد و شعر سال‌های زیادی درحال فعالیت است، از این جوان خوزستانی مجموعه شعر “حالم را از خودت بپرس” منتشر شده‌است.درادامه این مطلب،گفتگوی کوتاهی بااین شاعرجوان را می خوانیم:
۱. وضعیت شعر استان خوزستان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
نزاهی: اگر بخواهیم از زاویه‌ی آکادمیک به شعر استان نگاه کنیم، باید عرض کنم که این روزها خوزستان در تلاش هست تا رسالت خود را به شعر ادا کند. چه در برگزاری جلسات ادبی چه در کشف پدیده‌های نوظهور. وضعیت شعری در استان خوزستان در حرکت است تا موفقیت خود را در طول تاریخ ادبیات کشور امتداد دهد چرا که خوزستان همیشه شایستگی خود را با معرفی نوابغ ادبی در موقعیت‌های سخت اجتماعی ثابت کرده‌است.
۲. راه خروج از بن‌بست‌های ادبی چیست؟
نزاهی: در هر دوره زمانی با بررسی زمینه‌ی بن‌بست‌ها تشخیص راه خروج امر محالی به نظر نمی‌رسد. به نظر می‌رسد پرچمدار خروج از چالش‌ها، توجه به شاعران جوان و اعتماد به پدیده‌های نوظهور ادبیات هست که با نگاه تازه و زاویه تازه در هر شاخه‌ی ادبی دفتر ادبیات را ورق می‌زنند. ضمن اینکه عدالت در ارائه تریبون در سطح کشور، تهیه فضاهای آموزشی و تشکیل و حمایت مدیران حوزه ادبیات از نسل جوان می‌تواند نقش بسزایی داشته باشد.
۳. وضعیت شعر جوانان را چگونه می‌بینید؟ چه راه‌هایی برای تقویت شعر جوانان وجود دارد؟
نزاهی: این روزها و در شعر روزگار ما، شعر جوان و جوانان هم در محلی از تحسین قرار دارد و هم نگران کننده‌‌ست. اما آنچه که بر همگان مشهود هست شعر نسل به نسل از نیاکان ما سینه به سینه، به جوانان رسیده و منتقل شده و این به معنای آن است که به نظر می‌رسد استعداد ادبی در جوانان ما به ثبات رسیده که این امر جای خوشحالی دارد. اما نگرانی بنده از آن جهت هست که با رشد تکنولوژی این روزها شاهد پدیده‌ی عدم مطالعه و ظهور هوش مصنوعی هستیم که باعث کاهش کیفیت بنیادین آثار ادبی می‌شود. هوش مصنوعی شاید بتواند در شاخه‌های مالی، اقتصادی یا مدیریتی کمک کننده باشد اما در ادبیات و هنر به دلیل درک نکردن احساسات انسانی هرگز نمی‌تواند کاری از پیش ببرد.
۴. وضعیت شعر آزاد کشور را چگونه می‌بینید؟
نزاهی: آیا درحال تکرار هستیم یا به نوآوری رسیده‌ایم؟ شعر آزاد کشور خصوصا شعر استان در ابتدای دهه‌ی اخیر با حضور جوان با برگزاری جشنواره‌های مختلف ادبی و … . تا حدودی امیدوار کننده به نظر می‌رسد اما با توجه به اینکه ما حدوداً از دهه هفتاد در حال تکرار هستیم و توان این رشته‌های امید متغیر کننده به نظر نمی‌رسد سخت است بخواهیم بگوییم دچار نوآوری شده‌ایم. اما با رعایت اصول فنی و مدیریتی در ادبیات می‌توانیم در سال‌های پیش رو به پوست اندازی هنری فکر کنیم.
۵. یک شاعر باید در چه مضامینی شعر بسراید؟ شعر باید در خدمت شاعر باشد یا شاعر در خدمت شعر؟
نزاهی: رسالت هنر ابتدا ایجاب می‌کند که شعر باید در ابتدا شعر باشد و در مرحله‌ی بعد اگر به این نقطه‌ی هویتی از خود رسید صلاحیت آن را پیدا می‌کند که در هر موضوع و هر مضمونی قرار بگیرد چرا که مضمون و موضوع جزء انتخاب‌ها و حقوق طبیعی و اولیه هنرمند هست به علاوه همیشه در طول تاریخ ادبیات این شاعران بودند که با خدمت به پدیده‌های ادبی مفهوم شعر را در معنای خاص کلمه ارتقاء دادند البته در نقطه‌ی مقابل شعر در جاهایی علاوه بر شاعران به شعر دوستان و عموم مردم در ارتقا سطح معنوی جامعه و ارائه سرمشق و الگو به شاعران بی‌نظیر بوده و هست.
۶. چقدر از یک شعر می‌توند کوششی باشد؟
نزاهی: شعر در مرحله‌ی اول و ذات کلمه جوششی است یعنی شاعر با ذوق ادبی و الهام شروع به سرایش می‌کند یعنی در نقطه‌ای که در غم و چه در شادی و چه در تمام احوالات انسانی آستانه تحمل شاعر به چیزی بالاتر از سطح تحمل خود دچار شود شروع به نوشتن می‌کند پس از اتمام سرایش چکش کاری، نقد و ویرایش با رویکردی کوششی به اندازه مرحله‌ی جوشش شعر برای اثر ادبی حیاتی به نظر می‌رسد.
۷. زیست شاعرانه چه کمکی به شاعر می‌کند؟ اساسا باید چه فعالیت‌هایی جهت بهبود سرایش شعر به کار برد؟
نزاهی: زیست شاعرانه و اینکه یک انسان مسیر زندگی خود را در عبور از جنگل معنویات قرار دهد یا خیر تاثیر بسیاری در تولید و کیفیت آثار ادبی دارد به علاوه مطالعه زیاد، نوشتن فراوان ،حضور در انجمن‌های ادبی، نقد پذیری، و ارتباط با پیشکسوتان شعر استان و کشور در بستر دوره‌های آموزشی می‌تواند نقش بسزایی در بهبود سرایش شعر داشته باشد.
